តាមផែនការគ្រប់គ្រងទេសចរណ៍ អភិរក្ស និងអភិវឌ្ឍនៅរមណីយដ្ឋានប្រាសាទព្រះវិហារ នៅឆ្នាំ២០២២ អាជ្ញាធរជាតិព្រះវិហារបានរៀបចំផែនការលើកតម្លៃស្ពានហាលខាងលិច ដែលមានប្រវែង២៧០ម៉ែត្រ និងទទឹង៤,៥ម៉ែត្រ ភ្ជាប់ពីទួលមនុស្សរស់នៅសម័យបុរាណ ក្បែរចំណតឡានបច្ចុប្បន្នទៅស្ពាននាគគោបុរៈទី៥។ ស្ពានហាលនេះ មានតួនាទីជាផ្លូវដើរពីទីតាំងទួលមនុស្សរស់នៅផង និងជាទំនប់បង្វែរទឹកភ្លៀងពីគោបុរៈទី៥ ទៅស្រះខាងក្រោមផងដើម្បីរក្សាទឹកប្រើប្រាស់។ នៅផ្នែកខាងលិចនៃស្ពានហាលនេះ មានស្នាមទឹកហូរដាច់ប្រវែង ១៥ម៉ែត្រ ដែលត្រូវធ្វើស្ពានឈើថ្មី ដើម្បីតភ្ជាប់ផ្នែកដែលដាច់ អោយស្ពានហាលនេះអាចធ្វើដំណើរបាន។
គោលបំណងនៃការធ្វើកំណាយស្រាវជ្រាវត្រង់ផ្នែកស្ពានហាលដែលដាច់នេះ គឺដើម្បីសិក្សារចនាសម្ព័ន្ធ និងបច្ចេកទេសសាងសង់ លើកតម្លៃ និងប្រើប្រាស់ឡើងវិញ រៀបចំផ្លូវសៀគ្វីទេសចរថ្មីអោយដើរលើស្ពានហាលនេះទៅស្ពាននាគគោបុរៈទី៥ និងដើម្បីរក្សាទុកជាឯកសារមុនសាងសង់ស្ពានតាមអនុសាសន៍របស់អ្នកជំនាញការអាដហុក។
ជាលទ្ធផលកំណាយសង្គ្រោះឆ្នាំ២០២៣ យើងបានរកឃើញជញ្ជាំងថ្មភក់ផ្នែកខាងត្បូងស្ពានហាលពីខាងលិចទៅកើតរហូតដល់ទីតាំងដែលដាច់។ ចំណែកផ្នែកខាងជើងវិញពុំមានរៀបជញ្ជាំងថ្មភក់ទេ គឺជាថ្មភ្នំធម្មជាតិដែលខ្ពស់ស្រាប់។ រីឯ ផ្នែកខាងកើតដែលដាច់ គឺមានដីបុកបង្ហាប់នៅចន្លោះជញ្ជាំងខាងត្បូង និងខាងជើង ប៉ុន្តែពុំឃើញមានថ្មរៀបបិទជញ្ជាំងដីបង្ហាប់ត្រង់កន្លែងទឹកហូរដាច់ទេ។
